Kaç!
Uzak çaðrýþýmlarýnla bir þiir yazýlýyor,
kalemin üzerinde leke leke kokun
dönüþüyorsun bir kuþun kanadýna
sesime çýðlýklar býrakýyor adýn
sevda susuyor
gerisin geriye geçmiþim beni sana bitiriyor..
Doðumunu seyrediyorum
göz bebeðim!
Büyüyüp,tebessümünü bir prensesten alýyorsun
vakur,maðrur
geliþi güzel,en güzel..
Zamanýmý elimden alýyor yokluðun
hayatýmdan tüm zamanlarý siliyorum.
Gidiyorum bir sevda aðlýyor
dönüp ardýma bakarken
cesedimin üþüdüðünü görüyorum
Gözlerin ölüyor
saçlarýnda hala o koku
cennet!
Nereye kadar sürecek bu hasret?
Sen bu þehri bana terkettirirken
ben kaç defa daha öldüreceðim mürekkepleri
kaç?
kaç yürek daha sýðdýrabilirim kaçýþlarýma bilmiyorum
öyleyse kaç!
maðrur güzel..
Suskulardan bir sevda kopardým adýna
ortada ne adýn kaldý söylenecek
ne de gidecek yurdum.
Sözüm sanaydý
mürekkep sanaydý
ama kan damladý kaðýtlardan
bileklerime bu ölüm hiç yakýþmadý
Sen Züleyha!
Masalýmý hangi bakýþta azarladýn?
Korkup gelip
kaçýp sana sýðýnmak
en olmadýðýn zamanlarda
olmadýðýn zamanlardý
seni istemek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.