SeNi ANLaTTıM DoluNaYa...
Uzanmýþ Karanlýðýmý Aydýnlatan,
Dolunaya Bakýyorum...
Oda mý Aydýnlatýyor...
Yalnýzlýðýma Misafir Olmuþçasýna Bakýyor...
Bakmakla Kalmýyor Sadece Sessizce Dinliyor...
Ona Senden Bahsettim...
Seni Anlattým Uzun Uzun...
Dinlemeye Devam Etti ...
Bende Derinlere Ýndim...
Ta Baþtan sona Kadar...
Ne Yaþadýysam Senle, Ona Döktüm Ýçimi....
Seninle Ýken Güldüðümü, Mutlu Olduðumu ...
Yaþadýðýmý, Yaþamayý Sevdiðimi...
Ve Sen Giderken,
Her Þeyi Býrakýp,
Hayatýmý Zindan Edercesine,
Gitmeyi Seçtiðini...
Mutlu Ýken, Mutsuzluða...
Yaþamayý o Kadar Çok Severken,
Yaþamaktan Nefret Etmem için Býrakýp ta gittin...
Sen Gittikten Sonra,
Yaþayan Bir Ölüden Farkým Olmadýðýný Da Söyledim...
Ama Onu Göremedim...
Belli ki Oda Dayanamamýþ...
Beni Yalnýzlýðýmla Býrakmýþtý Karanlýk Odamla...
Güneþim Çoktan Battý...
Aydýnlýðý Getiren Dolunay Bile Dayanamadý...
Ben de Dayanamýyorum,
Sensizliðe Kapatýyorum Iþýk Gören Gözlerimi ...
Karanlýða Býrakýyorum Yalnýz Kalan Bedenimi...
...Betan Kaplan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.