Ne zaman toz olsam yere yapýþýk
biri gelir üfler bayým
ayaklarýn gürültüsünü kaldýramam
birde postallar var aðýr
hafifliðiyle acýtanlar da var
yalnýz býrakma beni bu sokak baþýnda
bu boþlukta karýncalar tünüyor
fayton týkýrtýsý deðil bu
bir kýrbaç sesi hiç deðil
belki eteðinin yere deðen kýsmýndayým
caddelerinden çýkýlmýyor
þarkýsý belki bu kadar gürültülü
belki bir romanýn iki karakteri
bir rüzgar esiyor bayým
savruluyorum
memurlar geçiyor sonra
saat 12 olmalý yüzleri mutlu
bir öðle arasý kadar yaramazlar
karýncalar saklanmaya baþlýyor
kalabalýk üstümüze doluyor
kanalizasyonda bir heyecan aldý baþýný
bir týrtýl baþ verdi önce
þaþkýnlýðýný gizleyemedi belli vakit
sonra tekrardan ezilmeye baþladýk
izmarit derinliði bu olsa gerek
kýrmýzý oyalý bir kýz geliyor
saçlarý gri alabildiðine
gökyüzü kararmamýþtý
güneþ en azgýn zamanýný yaþýyor
bir adam yürüyor boþ bakýþlý
daha zam geleli bir hafta olmuþ
sigara paketi hala dolu
ellemeye kýyamýyor gibi elinde dolaþtýrdý
sonra kýzýn yüzü döndü yere
adamýn izmariti düþtü
bir halýya vuruluyor uzaktan
tozlarý dökülüyor yere
hayattan kopmak daðýlmak bazen
direnmek gerekiyorken gökyüzüne
ellerinde toz bulutlarý golha
farsça okunuyor
anlaþýlmýyor bu memlekette
yabancý geliyor tüm taneler
þimdi evimden çok uzaklardayým
ne zaman toz olsam yere yapýþýk
biri gelir üfler bayým.
’Gök çe’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Therese Levasseur Salıncak 8:2=0 Burası İzmir bayım Vurun sazı tellerinden Sabahın körü Sıcak rahle Ruhsuz adam. Minik akordiyon Trım trak