bu gün sana bir yaþamak çýðlýðyla ses veriyorum reddettiðin gerçeðin varlýðýna yeminlerimi sürüp ayak izlerim de gömdüðüm vicdanýný emzirip göz pýnarlarýmda ölmüþ babamýn mezarý hakký için kalbimin sayýmla atanmýþ son köþe baþlarýnda mayýnlar arasý bir þarkýya tutunup gözlerimin arka penceresine uçurtmalar salýp itilmiþ gökyüzünden kovulan çocuk seslerine sarýlýp topraðýna tüküren bir idam mahkumunun gözlerinde çekiyorum ipimi
yaþa ey özgürlük
ilk okul öðretmenimin bakýþýný düþünüyorum uçlarý kývrýlan resim defterimde kalan üstü açýk hayallerimi kir pas içre saçýma taktýðým kýrmýzý kurdaleli ilk þiirimi sevgilim düþlediðimiz bir dünya vardý gök-kuþaðýna benzerdi yüzü biz kan kokusunu sadece bayraða yapýþtýrýrdýk aþký güllere yakýþtýrýrdýk ve annemin ten kokusuna bulanmýþ kurþun kalem kokusundaki o huzuru bir yastýkta kocamak için yaþardýk ah çocukluðumuzdaki bu uzaklýk ve büyük meleðin göðsüme astýðý o yüce geçmiþi dedemin öðrettiði ip baskýlý kalbi hatýrlýyorum yaþadýðýmýz koca bir tarihin resmini iþte böyle hepsini kalbimde toplayýp tövbe defterimin en orta sayfasýna uzatýyorum kendimi ve ellerimi göðsümde buluþturup gök yüzündeki yýldýzlarda en mutlu ülkeleri tarayýp en çýplak nehirlere olan o koca özlemimi iþte böyle kanaya kanaya büyüyerek öðrendim
var ol hürriyetim
ben bu gün bir darbe gördüm olmayasýca bir kýþ soðuðu gibi kavruldu içim kanýma dokunur gözlerimi kapayýp bu gerçeðe öl demek sýnýr kapýlarýnda asýlan ithal kinleri tanýmýyorum bayraðýna küfreden yýldýzsýz yeryüzü çocuklarýný da öyle ben bu gün bir ülke gördüm çehresinde sren telaþý pencerelerden beyaz kuþlarýn rengi sokaklar boyu uzanmýþ minare sesleri ve elinde son kefeniyle kurban o kiþi
yaþasýn her kiþi
minsiccille iman ettim bu gün ve kýþlasýna top yaðdýran öç mavisi o baþlarý gün sahibine havale edip iþte tam þuramdaki ocak baþýnda toprak daþým ayaklarýmý þuradan ikiye kýrýp istiklal marþýný secdegahýma býrakýp damarlarýmdaki bu memleketin acýlarýyla sotelenip sesini kaybeden tüm dünyaya da ki aðlayýþ küllerine ikram ediyorum kalbimi bu hazin sahnedeki kirli (x)leri kaldýrýmlarý inleten kýsa-kürek asaletindeki baþkaldýrýya bindirip yüzümün coðrafyasýnda biriken protesto saatlerine katýp sesimi kendimle rüzgara býrakýyorum bizi
ve sevgilim
o dün bizi gökyüzünden alýp topraðýn üzerindeki bu çorak gemilere hapseden kimliksiz bu hain düzen kalp baþýnda bilenen kýrklýk seslerinde doðrayýp içimizi bir devenin sýrtýndaki adalet gibi boðazýmýzdan geçen ayetlerdeki meallerden ayýrýp yaban bir kürsünün aðzýndaki fahiþ maddelere hapsetti dostum topraða baktýn mý gerçeðin içinden sökülen aynadaki gölge budanýp bir annenin göðsündeki cennetten ol aðýt sahnesini þehit mezarýna devretti ben mi kazandým yoksa sen mi ezber sahasýnda rol çalan ciddiyetsiz dini anasýnýn dilinde hak yar olan yýðýnla evladý gayrý meþru beyinlere kim kurban etti
hamdolsun cennetin sahibi
seslendirmesi yok þeytanýn kalbindeki gerçeðin ben inandýðým kutsalýn sessizliðinden dahi ürperirim bütün delilerin yemeklerini aðzýna götürdüðünü düþündükçe aklýmýn bana çizdiði yoldan þüphe ederim mahþeri reddedecek bir kudrete sahip deðilim bilmiyorum kýyametin hayvanlara nasýl bir eþitlik hazýrladýðýný Allah’ýn kalbimi günde kaç defa yokladýðýna hesabým yetmiyor idama hazýr deðilim gök yüzümün borcunu nasýl ödemem gerektiðini öðrenemedim devlet dairelerine baðlý deðil ölümden sonra gelen gerçeðin hükmü hiç gördün mü hiç bir mezar el kaldýrmýyor adaleti müdafaa için karaca ahmette en lüks cenaze taþýndan Ýstanbul"da ki martýlara yok bir þiir yazan öyleyse þairlik ölümü içmekten geçer ötesi yalan ötesi talan ötesi körelmiþ çürük vicdan
my
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehtap Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.