nöbeti gündüz

göðsünün fermuarýný derin çek
mezar avuçlarýný kapatmayacak onlar
aklýmýn iliksiz teni ter
servileri dikmek ayaklarýna kalýyor taþlarý
hiç bir inancýn deðil koþtuðun
sol omzun yazmadan seviþebilirim birliðe
gölgeden geçiyor yolun gözleri
yüzünün secdesine kalacaðým çok


o ormanýn aðaçlarý delirmiþ bak
hadi boþ ver desen kopsa dudaðýndan
edebi partner olup pornografik kýzýl
sakýnca hep provasýna dans eden yaprak
düþeceðim yine köklerinin suyuna
o yapýþ sonsuza kaðýttan kayýk fýrtýna
cennetinde bilinmeyen zamanýn
öldüremezler beni dallar tabut vermiyor


gündüzlerini uyuttum kutsal günün
uyuduðunda dirilebiliyor insan iþaret parmaðýndan
alný kara kalýyor geceye ölüp gelenin
öpüyorsun ama çiy yaðmur saðanak
geçiyor yanýðýndan kanayan yara

1553
Sosyal Medyada Paylaşın: