Mızrap dokundukça tellere

Sus konuþma
Sesini duymasýn toprak, yaðmur gök
Hezeyana kapýlmasýn ulu çýnarýn altýnda sevdan
Ýçindeki iklimleri okþa… Akþam, sabah öp
Tarumar etmiþse hýrçýnlýðýný asiliðini
Derdini doldur, doldur… Takalarla denize dök,
Aðlasýn zaman.
Elbet bir gün dile gelir, bilir yunus
Kýrýlýr fanus, gözünde yeni bir liman
Çocukluðundu sana en son el sallayan
Sende çocuktun arkaný dönüp, küsüpde aðlayan.
Mevsimler damarlara salýnca kök
Aynalarda ki yüzünde parladý týrpan.

Öyküde adýn geçti, sendin asi kahraman
Körpe ceylanýn tir tir titreyen kalbinde ýþýrdý hüznün.
Ne vakitti o bitimsiz düþlerde bitmeyen heyecan
Karýncanýn durdu mu sence yüreði
Kimdi salýncaklarda bitemediyen sallanan?
Yoktu çocukluðum…
Þimdi saclarým beyaz tel tel…
Aktýkça daðlar taþlardan sel
Mýzrap dokunur tellere... hicranýnda aðlar keman.







Sosyal Medyada Paylaşın: