GİT/me

gitme
beni kendi acýmýn tuzuyla yakma hemen öyle
ayný yerden kanamýyor bu þehir seninle
hiç kimseye yakýþmýyor gözyaþým yüzümü taþlayanlar kadar
ardýndan yaþamaktan caymýþ hale geldiðimde



sigaramýn son nefesine saklý sýzýn
susturduðum ne varsa bir çiðnemde öldürdüm gitti
bir göðüs kafesi dolusu aþk
beni nedensiz sebepsiz terk etti

kollarýnda teslim olmak ne kolay olurdu Azrail e
ne kolay öfkeler biriktirirdim hiç denk düþmediðim büyüsü bozulmuþ gözlerine

gitme
kal avuçlarýmýn içinde
bük boynunu
sus öylece

býrak yarým kalsýn þarkýlar
býrak gece çabucak bitsin
izin ver
herkes seni benim zannetsin


Bu kendi ruhumu hesaba çekip
kendime verdiðim ceza da ezilmek de ne
karþýnda iki büklüm bir kabulleniþe hazýr tüm hislerim
kalbimde yankýlanan bir boþluk
ayaklarým soðuk
gözlerim puslu
sokaklar sis


son adýmda kýyýnda parçaladýlar duygularýmý
seni en savunmasýz yerimden ç/aldýlar
bir gözlerin aklýmdaydý masum ve nemli
onlar da maziye daldýlar



Gitme
Biraz daha kal bu içi geçmiþ yüreðimde
sana eskimiþ gül þarabý sunamam belki caný çekilmiþ ellerimden
sudan hikayeler anlatamam
dizlerin dibinde uyuyamam
aklýndan soyamam bu çivisi çýkmýþ dünyayý
siyahlarýný gök maviye boyayamam



gitme , yarým kalýr eksilirim
gitme sendeki kalbi en iyi ben bilirim


acýna iðnele kederimi benim için kendinden bir ihtimal daha çal
yaralarýna kapat paslý ellerimi
ne kadar ömrüm kaldýysa al

göðsümden bir yol eþer gibi
kalbimden taþar gibi
beni býrakma boþlukta yaþar gibi , gitme ...















Gülþah Gayret / TEKÝRDAÐ



_




Sosyal Medyada Paylaşın: