....UYKUSUZ....

Sularýn koynuna uzanmýþ mehtâp,
Deniz uyur, kýyý uyur, kum uyur.
Rüzgarýný çekmiþ çoktan ýzdýrap,
Þamdan uyur, alev uyur, mum uyur.

Ýlk akþamdan kalma sesler dinince,
Yorulmuþ gözlere uyku inince,
Bir hayâle dalar alem her gece,
Zaman uyur, devran uyur, dem uyur.

Bir buse koparýr bülbül gülünden,
Hasret dinler ateþ kýzýl külünden,
Ýçli bir þarkýyý söyler gönülden,
Rüzgar uyur, bulut uyur, nem uyur.

Son gemi kaybolur son ufuklarda,
Son bir fasýl çalan sarhoþ sularda,
Kollarýný ufka doðru salar da,
Daðlar uyur, orman uyur, çam uyur.

Bir buket güzellik doðar inceden,
Yayýlýr cihana mahmur geceden,
Yedi iklim dünya açar gülceden,
Bu sonsuz esrara dalan kim uyur?

Ýbrahim vedat çarpar


Sosyal Medyada Paylaşın: