Yine kalemime dolduruyorum gözyaþýmý. Tiken tiken batýyor icimdeki korku yüreðime. Cennete hasret kalýp öylece bi iç çekesim var, asýrlarca sürsün istediðim. Bir mendilim bile yok þu aðlayan kalemin mürekkebini silmeye. Titrerken sözler kar beyaz kaðýdýn üzerinde naðmeler sacarak, hiç üþenmeden alýyorum gamlý çayýmdan bir yudum. Buz kesen sevdiceðimin gönlüne bir buse kondurup alýyorum tek celsede hüznünü kederini. Tebessümle papatyalar doluþuyor güzel yüzüne. Yaðmurla yýkanmýs toprak kokuyor dört bir yaný cancaðzýmýn. Eline bir ateþ býrakýp ýsýtýyorum ve çýkartýyorum yüzündeki asýk maskeyi. Kahkaha denizine gülme bilmeden atlýyor, kulaç atmadan kavuþuyor mutluluk kýyýma. Bir elde kör hancer diger elde kör düðüm. Bembeyaz hayatta su üstüne yazýlý mutluluk masalý kahramanlarý gönül tokluðuna calýþýyordu sade gece vardiyalý. Ciddiyetsiz gülücükler ve sahte gözyaþlarý nakýþlýyordu insanoðlu kalplere tek bi an duraksamadan. Neyin peþinde olduðunu bilmeden nefes alan acizlerle dolu hayat akrebin yelkovanýn gütdüðü. Yüreði yalama yapmýþlara inat sen yosun tut gönlüm sen yosun tut.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hakiyazar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.