KÜÇÜKKEN ANAM DERDİ; KARA ÖKÜZ KUYRUĞU!
bekirce
KÜÇÜKKEN ANAM DERDİ; KARA ÖKÜZ KUYRUĞU!
Küçükken Anam derdi, bilmezdi dediðini;
“Oðlum Kara Öküz bir kuyruðunu sallasa
Yer Gök titreþir, yaðmur yaþ yaðarmýþ millete..”
Soramazdým Anam’a Öküz’ün yediðini;
“Hele çift boynuz vursa ensemizden dallasa
Çarpýverse Kaya’ya.. Taþ yaðarmýþ millete..
Dünya Kara Öküz’ün boynuzuna takýlý
Görse bir insanoðlu kaybedermiþ akýlý
Vallahi de, billâhi..” Vay anamýn yemini..
***
Sonra babam baðlardý söz sazýný diline;
“Sarý Öküz tepinip zelzeleler çýktý mý
Ýnsanlar kaçýþýrmýþ Hâmîd Bey’in Ýli’ne
Denizler kabararak evler barklar yýktý mý
Çadýrlar kurulurmuþ, Davras’ýn Tepesi’ne
Bir türlü eski yurda kimseler inmezlermiþ
Tevatur.. on bir mevsim geriye dönmezlermiþ
Eðirdir Gölü’ne El verirmiþ de Sarýkýz
Suya kavuþurlarmýþ, peki ya açlýðýmýz?
Yal(a)vac az ötede, Sökük Sayan Baba var
Buðday az bulunurmuþ, Ekmeðin hasý Çavdar..
Ne azýklar taþýrmýþ Baba’mýz Türkmenler’e..”
***
Küçükken diyemedim; “Ana! Gara’ðac nere
Taban yaðla Davras’a; kervan geçmez bir yere
Kuyruðun hikmeti ne.. Salla Dünya’yý titret..
Be Ana..bir kuyrukta olur mu böyle þiddet..”
Anam nereden bilsin, O’ Masalcý’ya tâbi
Baþta cahillik, yoktu bir mektebi, kitabý..
Anacýðým ne bilsin, Meraklýya Meraklý..
Yýllarca bu mesele kafamda kaldý saklý
Nihayet 70’þinde erdi Bekir’in aklý..
Gezdi tozdu.. Nihayet buldu bir Kara Öküz
Baktý ki kuyruk kýsa, boyu moyu düpedüz
Bir metrecik gövdeyle daðlar nasýl yýkýlýr..
Madem yýkýlacaksa varýp daða çýkýlýr
Hesab ettim tutmuyor, bir yanlýþlýk var bunda
Þöyle iyice baktým Öküz’ün kuyruðunda
Gezer bir Karasinek.. Pervane mi pervane
Kuyruk sallamasýn da ne yapsýn þu divâne..
Önce kuyruk salladý, sonra bataða yattý
Hem sineði fýrlattý, hem caný ferahlattý
Baktým, ne sallandý yer, ne de yýkýldý daðlar
Gözünüz aydýn olsun! Ey Davras’taki saðlar..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.