Kulaklarý duymayan sevgililere sesleniyor rüzgar Do,Re yi kýskanýyor Mi, Fa yý boðuyor Soðuyor hava gitgide,Ölen güneþin oðlu olsa gerek! Peþpeþe doðuran bulutlara, lanet okumada gök Serseri bir þimþek, aydýnlatýyor alnýmýn ortasýný Kafatasý hamalý, boyunlarýn ödülü, altýn gerdan Mestan gibi uyuyor sevgilim, falancý daðýn eteðinde Gün az sonra; hiç sýkýlmadan, yeniden doðma cömerliðinde
Köþeye sýkýþmýþ kubur faresi düþlerinide al gel ! Pergelle ölçülmeyecek kadar þekilsiz, gel gitlerini Heybetli bir aþka, kaç kurþun sýksan? biter aritmetiði Felsefesini yitirmiþ kýrmýzý gül çaresizliði Þehrin bütün çiçekçileri eþkýya olmadan gel ! Sövdüðün tüm þiirlerden özür dile! aç ellerini
Kapan kurulmuþ avýný beklemede toprak Islak kirpiklerini kurutacak, ütülü gözlerim Korkmanýn anlamýný yitirdiði, izdüþümlerine tutun Ketum ol gece gibi ,sessizce gir bedenime Sebebi ne diye sorulan tüm sorularýn, yanýtsýzlýðýnda saklan Bulamasýn seni, rüyalarýma giren çingene
Kendini önemsiz hisseden çakýltaþý,kaya olup düþmeden gel ! Ýki dað el sýkýþmadan,ortalýk yatýþmadan Ay’a kelepçe vurulmadan,Yýldýzlar teker,teker içeri atýlmadan Dudaklarý çatlamadan aþkýn,susuzluktan ölmeden güneþ Leþ’ini yemeden karga,peþini býrakmadan gökkuþaðýnýn Asýlý kalsanda göðe,bulutlara tutunarak gel !
Sosyal Medyada Paylaşın:
volkan aydemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.