Tutuþuyor tekrar küller Bu diyarda Bu vakitte Bir çift gönül Kanat çýrpan kuþlarýn Ardýndan uçuyor Yanýyor her geçen saniye Gözleri kör eden sevinçler Kýskanç bir oltaya takýlýyor Çektikçe çekiliyor bu diyardan Ve benden uzaklaþýyor...
Nice engeller Her gün biri aþýlýyor Her gün Her geçen saniye Ya ben sana yaklaþýyorum Ya sen uzaklaþýyorsun bana Zaman akýp gidiyor Bu arafta Hissetmiyoruz Sanki Dün gibi Özlem duyduðumuz anýlar...
Uzun bir yol bu Sonu olmayan Her dönemeci son sanan Yada sonu getiren hislerin Esiriyiz biz Bu yüzdendir belki acýlarýmýz Yada acýya dair hissedilenler Unutulmalýdýr belki Yaþanmýþ ve hatýrlanmaya deðerler Böylesi hüznü def eder Böylesi bizi suspus eder...
Sosyal Medyada Paylaşın:
UfkumKemal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.