Etrafa daðýlmýþ hayallerimi topluyorum þimdi
Vurgun yemiþ yüreðimle aðýr aksak bir halde
Seni derleyip toplayýp atayým diyorum bir köþeye
olmuyor
Titriyor ellerim her hatýrana dokunduðumda
Kaným çekiliyor damarlarýmdan
Aþkýn girdabýnda dönüp duran bir avereyim sanki
Kurtulamýyorum vazgeçemiyorum o hengameden
Silip atamýyorum bir çýrpýda
Yüreðime yapýþmýþ katran karasý hayaller var ..
........
Aþkýnýn þerbetinde toydum, eziyetinde piþtim doydum .
........
Þimdi seni o sert esen rüzgarlarýn önüne atýyorum .
Nereye savrulduðunu bilmek istemiyorum....
Tavan arasýndaki tozlu boþ bir çerçeveden ibaretsin artýk
intiharlara sürükledin ömrümü .
Boynumda hep asýlmaya hazýr bir urganla dolaþtým sanki
Gözlerimin buðusunda hep kendi cenazem vardý...
.......
Kendi kendimi gömdüm bugün aðýtlar eþliðinde
Etrafýmda kimi kimsesi olmayan bir sürü hatýra vardý
Sonsuzluða kanat açtým kara topraklarý dost bilerek
Ve seni de bir kuþun kanadýnda uðurladým bulutlara
sarýldým durdum yaðmurlara
sustum sustum. . . . . .
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.