Gözlerimin perdelerini çektim
Açtým dünyaya yeniden
Kalbime inen bir yol vardý orda
Hýrpalanmýþ bozulmuþ yýkýk dökük
Yüreðimi döven ezen her þeyi attým çöpe
Pusuda bekleyen hüzünler varmýþ kýyýda köþede
Hepsini doldurdum ömür sepetime
Attým ne var ne yoksa .
Kararlýyým.
Bugün tamir var yüreðimde...
Hatýra defterim gibi bir sürü yaprak birikmiþ içimde
Çoðu sararmýþ solmuþ,çoðunda kan damlayan izler
Kurþun gibi iþlemiþ bir kaç yara gördüm yüreðimde
Etrafý daðlanmýþ kendi kendini sarmýþ sarmalamýþ
Aðladýkça içine akmýþ kan dolmuþ her yerine
Elleri baðrýnda kitlenmiþ ürkek yüreðim
Kendi kendinin gardiyaný olmuþ senelerce
Ne çok eziyet çekti kim bilir?
Karalar baðlamýþ yüreðime bembeyaz çarþaflar serdim bugün
Tertemiz ....
Sil baþtan yaþayacaðým
Kalbime kocaman bir ayna yerleþtirdim
Gözlerimde þimdi ýþýltýsý pýrýl pýrýl tertemiz.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.