Ö Z L E D İ M
Ayaðýmdan prangalarý çözüp.
Uçsuz bucaksýz yerlerde gezmeyi,
Kýrlangýç misali kanatlanýp uçmayý,
Haykýrmayý-coþmayý-çocuk gibi koþmayý.
Mýzrakýn ucuna takýlýp......!
Gök yüzünde süzülmeyi özledim.
Kalbimin sýcaklýðýndan oluþup, bulutlardan dökülen,
Aþk yaðmuruyla ýslanan sevgi selini,
Güler yüzü-güzel sözü......!
Ruh okþayan kadife sesi,
tavus kuþu gibi kur yapýp sekenimi özledim.
Beni benden edecek sermest olmayý özledim.
Tatlý bakýþlar altýnda o tebessümü,
Bülbüllerin kanatlarýna takýlýp gülle meþk ederken,
aþktan dil tutulmasýný özledim.
Heyecanýn doruðunda pul-pul olmayý,
Gece karanlýðýný boðan Ay ýþýðýnýn altýnda,
yýldýzlarla bakýþýp,fingirdeþmeði özledim.
Sahte gülüþlerden kurtulup.......!
Berrak su yüzeyine,
ay ýþýðýnda yansýyan silüetini,
mehtapta seninle yoðunlaþmayý,kucaklaþmayý....!
Seviþmeyi-öpüþmeyi-gülüþmeyi özledim.
Üzerimdeki olumsuzluklardan uzaklaþýp.......!
Taþ bastýðým baðrýmda,güllerin açmasýný,
Sevda kokularý saçýp,burun direðini sýzlatarak.
Allým-kýnalým-þirin canlým-el tutaným diyeceðim.
Doyasýya sarýlýp ayaðýný yerden keseceðim.......!
Velhasýlýkelam,dayanaðým-kadýn gibi-kadýnýmý özledim.
KURBAN SARCAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.