Bir Kent Masalı

Som ayazlar gibi ürpertir içini insanýn,
Masallarda yaþayan gizemli kentler.
Özler bin yýl öncesinden hasret çekenler.
Kim bilir hayaliydi hangi sultanýn.

Bazý kentler gece gündüz beyazdýr.
Yapraklarýnda her sabah þebnem vardýr.
Kimisi de yüreklerde hasretten nardýr.
Efsanesidir bilmem kaçýncý hanýn.

Kentler aþüftedir, kentler soyludur.
Tarihin kýzýdýr yahut oðludur.
Her kentin kendine özgü ruhudur,
Ona hayat veren sihri canýn.

Kentlerin rüyasý yorum götürmez.
Geçen yýllar gidenleri geri getirmez.
Söylenceci anlatýr da bitirmez.
Yüreðinde tortudur geçen zamanýn.

Kent ki yalap yalap kent ki karanlýk.
Harabesi kalýr olur seyranlýk.
Nice kentler kurdu, yýktý insanlýk.
Alýn yazýsýdýr kentler doðanýn.

Kente sevdalýyýz, kente tutsaðýz.
Ne kadar sevsek de ayrýlacaðýz.
Kentin kucaðýnda uyuyacaðýz.
Özlemin duyacaðýz biz de duanýn.

Baðrýnda tarihin izleri kentin.
Hikâyesi farklý farklý her semtin.
Bestesi yapýlr, rüya güftenin.
Her kent kahramaný zorlu tufanýn.
Ankara, 06.04.2008 Ýbrahim KÝLÝK




Sosyal Medyada Paylaşın: