kayýp uygarlýðýn adamý geldi çimenler ne dalgalý bu gece gök kýrlara kýnýndan sýyrýldý yürek ölmesin yedi tepenin rüzgar saçlý kadýný güneþ gidene dek sabaha tabutlar topraksýz kalacak güleceðiz
gözleri kor terleyen sýtmalý düþ iyi bilir sudan tapýnaklarý geçiyor göðsünün ana arterinden köktenci bir günahýn adýmý yürüyenin yüzü sözden keskin diller hep o nemli dudakta unutuldu salýncaklarý kur topaçlarý çevir
onca akýl patlatan adsýz çan sürüngenleri aziz belledik düðümle diler urganý incir aðaca dedin ruhunu çalmayacaðým böl kendini tenimin yapraklarýna kýzýl serinler omuzlardan koþuyor uzun boyunlu vaizlerin fýsýltýlý nefesi altýn þehir bulunamadý arayaným unutmayacak seni
0029
Sosyal Medyada Paylaşın:
patagon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.