GİTME..

Gitme biraz daha kal …Ne olur.
Vakit daha çok erken …
Bal gözlüm,buðday saçlým…Ay yüzlüm.
Kalmadý gücün ;biliyorum.
Dayan…!
Ama ne olur gitme…

Hatýrla… Seninle sebepsiz kaçýþlarýmýzý
Aðladýðýmýz anlarý sonra da attýðýmýz kahkahalarý
N’olur… hatýrla ;
Hep sen derdin ya bana “Hadi kalk gezelim “
Ben kitap okurken “sinemaya gidelim”
Sevmezdin siyahý ;hep beyaz olmalýydý giydiklerin
Kýþýn ortasýnda açan yaz çiçekleri gibiydin.
Fularlarýn, rujlarýn ve ojelerin
Hep ayný renk ;portakaldý favori rengin…
O kadar güzeldi ki gülüþün,
Ne olursa olsun hiç asýlmazdý yüzün.

Sen meyveli dondurma yerdin.
Ben de çikolatalý ýsrarla.
Hastalandýðýmda kýzardýn bana
Doktora gitmiyorum, ilaç içmiyorum diye
Ama sen …Sen doktor müptelasýydýn.
Ýlaçlarýný da içerdin…
Ben gecikmeyelim diye telaþlanýrken
“ölüm mü var ucunda” diye aðýrdan alýrdýn sen ...
Haklýydýn yavaþ yavaþ yaþamalýydýk o güzel günleri .
Çünkü ucunda ölüm varmýþ bilemedin ki...

Hadi kalk ayaða Tut elimi..
Söz artýk meyveli dondurma yiyeceðim bundan sonra ,
Asmayacaðým suratýmý, yoruldum da demeyeceðim sana...
Hatta …Söz siyah da giymeyeceðim bir daha.
Hem biliyor musun ?
Artýk ben de seviyorum portakal rengini,


Hayýr...hayýr…Kapama gözlerini…
Biraz daha kal…Býrakma ellerimi.
Yol arkadaþým…
Gitme …

Sosyal Medyada Paylaşın: