Kurþuna dizilen hislerimi Selamsýz sabahlar tüketiyor Gökyüzü namahrem kalabalýklarý çarþafa bürürken Tükenmiþliðime siyah bir yýldýz düþüyor Ýçimdekiler bin parçaya bölünüyor Yitiyor gönlümün candan ötesi Mavi siyaha kuþlar geceye mahkum Ay geceye küsmüþ Yarasalar baþ gösteriyor...
Uhrevi bir hayatýn ortasýnda Sevmiþtim ben seni O yüzden gitmek en güzel sana yakýþtý Kalmakta bana Çok gördü veremedi huzur bulduðum lahzan Tebessüm þu yüzüme Ben ölümü gözlerinden öptüm Bir tek sen anlamadýn Sen papatyalara kelebeklere hasrettin Gülü sýðdýramadýn koynuna...
Hüznün ortasýnda yine tek baþýmayým Yüzüm kimsesiz bir yaþlý yüzü Yedi kat göðün üstünden yaðmur çiseliyor Kokun topraðýn buðusunda üstüme siniyor Düþlerim baðrýmda yuvarlanýrken ýssýzlaþýyor S/ana d/üþüyor hayallerim Gerçeðini beklerken Asýrlar sahit oluyor Ve yine o titrek ses Kolu kanadý kýrýk þakaðýna konuyor Seni seviyorum diye....
Kör saðýr ediyor beni bu sensizlik...
Ayfer Aksoy
Þiirime ses olan sevgili arkadasim Gamzelime çok tesekkur ediyorum emegine sesine saðlýk canim benim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayfer Aksoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.