Aç karýnlarýmýzý Ýki þiir Bir dilim kepek ekmeði ile doyurmalýydýk Evde iki evsiz gibi yaþarken Sokak bizi çaðýrýken Köpek gibi içip çýkmalýydýk oralara Üstümüz baþýmýz yama olmalýydý Ýçimiz dýþýmýz yara bere Gece suskunluðu Ýki yudum þarap Ýki yudum heves Ýki yudum serzeniþ Ýki yudum hayalet Ama,ama henüz çömez. Karným gurulduyor Gurur duy Ey Lenin Tek dilim kepek ekmeðimin yarýsýný Bir köpeðe verdim Sonra bir þarapçý ile tanýþtým Köpek gibi içtim yine Köpek oldum. Kuyu sessizdi Kuyu harabe Taþ üstünde taþ býrakmýþtý hükümetler Kuyu, huyuna suyuna gitmiþti bir aristokrasiden kaçmýþ kölenin. Yine aç kaldýk anasýný satayým Yutkunamýyorum bu fiyakalý tekliðimle Sus. Sakýn konuþma. Dinle. Dönüyor asiller Saklan köle Karnýmýz aç Kepek ekmeði bitti Bir sen kaldýn Bir ben Bir siyah Bir beyaz Biz. Haydi satranç oynayalým seninle At ve fil buldum gökyüzünde Ölürsek eðer Tanrý þah çekecek Mat’raký Günahýz biz Saklanalým köle Sosyal Medyada Paylaşın:
Hiç Kimse Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.