GELEMEDİM ANNE

Arefeydi bayramdý derken,
Sen benim yolumu gözlerken,
Köy kabristaný kuran sesiyle çýnlarken,
Köy camisinde bayram namazý kýlýnýrken,
Herkes hasretle bayramlaþýrken,
Çorbalar tas tas içilirken,
Ben yine gelemedim ANNE.

Biliyorum yinede kýzmayacaksýn.
Hatta sitem bile etmeyeceksin.
Ýþi vardýr nasýl olsa diyeceksin.
Gurbetten sýlaya yol çok uzun diyeceksin.
Sað olsunda gelmesin diyeceksin.
Desende içindeki boþluðu gizleyemeyeceksin.

Mahzunsun el öpenlerin çok olsa da ,
Gözyaþlarýný herkesten saklasan da,
Bayram herkese bayram olsa da,
Tadýný alamýyacak olsan da,
Dualarýnda bana da yer verirsin nasýlsa,
Bilirim sende var, ne varsa.

Benim yaþadýðým ne bayram ne seyran.
Adý bayram olsa da tadý yavan mý yavan.
Annesiz yüreðimde kopuyor bir heyelan.
Hem Ana ocaðý tütüyor gözümde hem Vatan.
Anne þefkatinden baþkasý yalan.
Sensin hep içimde melek gibi yaþayan..
Ve beni sýmsýký hayata baðlayan.
Ana hakký deðildir elbet sýradan.
Sana sýhhat versin koca Yaradan.
Affet ben yine gelemedim ANNE.

Turan UYSAL
5 Temmuz 2016
Miesbach



Sosyal Medyada Paylaşın: