doğurmayan döngü

telaþa gerek yok yel ve sel birleþmedi cepheye
sadece klavyeye dokunacaðým
duvarýn siperinden beni terk edip

sen gitmeden gelecekler
seyredeceðim gözlerini taþ kabuklu aðacýn
giysisiz yapraklarýndan

onlar konuþtukça toprak üþüyecek
dudaklarýna mil çekilen göðün yaðmuru ateþ
unutmayan karanlýk utanmýyor
vurgusunu soyunan kaç yürek

hep arabesk kayaç bu depremler
sallanýn siz doðrulacak zamanýn ayaklarý
bitmeyecek kalemlerin kurþunlarý

en güzel kim ölecekti unuttum
anýmsarým sanýrým öpersem alnýný

0031
Sosyal Medyada Paylaşın: