SOR BENİ
Bir düþünce aldý ki çýrpýnýyor yüreðim
Umursamaz, anlamaz þu kafanda yor beni.
Aç desem açmazsýn ki, o gönlüne gireyim
Kapatýp, yok ettiðin hislerine sor beni.
Bir ateþe attýn ki sönmek bilmez içimde
Yanar dururken her gün bir meþale biçimde
Tel tel olmuþ rüzgar da daðýlan her saçýnda
Söylediðin her sözün eritiyor kor beni.
Kirpiklerin altýndan çok canlarý yakarsýn
Durgun, mahzun derinden için için bakarsýn
Kýrlarda çiçekleri taç yapýp ta takarsýn
Papatyalar kendine görmeseydin mor beni.
Sitemlerin sonunda artýk gülmez ki yüzüm
Yaradan biliyor içimi, seninle özüm
Yýkacaksan gönül tahtýmý, gitmekse çözüm
Ölümden ötesi yok ki, güldürmen zor beni
Bir mecnuna döndüm, farkýmda deðilsin benim
Yavaþ yavaþ eriyor tükeniyor bedenim
Bir gün olur ya topraklara düþerse tenim
Gözyaþlarý dökmeden, bilmeseydin hor beni
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.