Yaðmurlara sarýlmýþ güneþ bugün, Kaldýrýmlar deli; Sokaklar serseri… Kim ne söylerse söylesin; Hep yalan diyor; Umutsuz sözleri! Kim bilir ne kadar aðlamýþ; Ne kadar üzmüþ kendini? Kaç gecedir uykusuz kim bilir, Yaþ tutmuþ gözleri…
Sabahlara sýðýnmýþ geceler bugün, Ýkindiler bir garip, Bir tuhaf akþam üzerileri… Kim ne yaparsa yapsýn; Hiç anlamýyor; Aðlýyor,gülmüyor yüzleri! Kim bilir kaç vakit; Kýblesiz namaza durmuþ, Dua etmiþ elleri?
Bir yorgun prensesin hikayesi bu, Kimine göre hayal; Kimine göre gerçek… Tanýyaný da yok aslýnda pek! Ýlkbaharlara hasret sonbahar yaðmurlarý, Ve birazda yarýna olmasa da Yarýnlara dair umutlarý var. Ceplerinde elleri, Üþüyor besbelli! Kimse inanmasa da ben inanýyorum, Her gece yatarken Bu masalý okuyorum. Belki çýkar masalýndan; Gözleri aðlamaklý, Anlatýr derdini diye Kitap açýk yatýyorum! ben onun tek aþýðýyým... Sosyal Medyada Paylaşın:
allj Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.