Ýnsan hep bir þeyleri özleyerek harcar ömrünü... Ailesini,arkadaþlarýný,iþini,sevgilisini,memleketini... Kimileri de kendisini özler.
Bambaþkadýr kendini özlemek Her insan kaldýramaz onun yokluðunu. Ýnsan özlediklerinin yerine yenilerini koyup avutabilir de, Bir tek kendini koyamaz, deðiþtiremez yenisiyle...
Özlenilen benlik bir kez terketti mi bedeni, Geriye dönmez tekrar çöplüðüne...
BEN KENDÝMÝ KAYBETTÝM...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mine demir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.