O KADIN

Önünden geçen mini etekli kadýna bakýyor göz ucuyla,
Sonra bir de kendine...
Kirli gömleðinin yýrtýlan yakasýna..
Ürperiyor sonra içi yine..
O adam geliyor aklýna..
Tekrar yaþamýþ gibi o aný..
Baðýrmak istiyor yeniden
Ses telleri patlayana kadar..
Bademcikleri aðzýndan çýkana kadar baðýrmak.

Hýzlý nefes alýþveriþlerini duymamak için çýkarabildiði kadar çok ses çýkarmak..
Ýlk defa nefret dýþýnda bir duygu hissediyor içinde
Korku...

Hiç hissetmemiþti bu duyguyu..
Allahtan bile korkmazdý ki o.
Benden alacaðý tek þey caným.
Onu da alsýn varsýn,umrumda mý derdi hep.

Haklýydý da aslýnda,yoktu kaybedecek bir þeyi.
Ne ailesi,ne dostu,ne aþký,ne parasý...

Hava buz tutuyor belki çoktan eksilerde...
Üstünde yýrtýk bir gömlek dýþýnda bir þey yok.
Parmak uçlarýnýn morarmýþ olduðunu farketti.
Üþüdüðünü farketmemiþti oysa.

Denize doðru yürümeye baþladý.
Uçuþan saçlarýnda buz taneleri vardý.
Girdi suyun içine...
O kadar rahattý ki,kimse inanmazdý intihar ettiðine..
Önce kalçasý,sonra göðsü en sonda savrulan saçlarý kayboldu denizde..

Hiç çýrpýnmadý nefes almak için..
Uyuyormuþ gibi rahat...
Zorluklara katlanmayý bu sakinliðiyle saðlamýþtý.
Severdim sakinliðini..
Ama her zaman hüzünlü duran ve yakýndan bakmadýkça anlayamadýðýn o anlam dolu gözleri,
Çýðlýk çýðlýðaydý hep...

Hissederdim bunu.
Yardým ettim ona.
Ölmesi için izin verdim.
Tekrar kurtarýrsam onu,
Doðrulamayacaktý bu sefer.
Ona bu kötülüðü yapamazdým..
Ama;
Kendime yaptýðým o kötülüðü,
Hesaba katamamýþtým..
Mine DEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın: