Armağan

Sarý bir ege kaynýyor bugün
Olur mu deme
Bugün benim doðumgünüm...

Tembel yaþlý ve de naif bir hamaðýn kucaðýný
Tercih ettiðim altýncý gündür
Gök sereserpe öç almakta
Karanlýðýn bekçisinden...
Baþýmdan aþaðý bir limon aðacý
Habire gerdan kýrmakta
Rengini çaldýrmýþ bilmeden
Anlatsam kýskanýrlar
Sussam kaçar köþe bucak

Velhasýl az önce
Cýr cýr böcekleri çatlarken duvarlarýmda
Aldýrmadan
Bir telaþla dokundum sesine
Gözlerimde dolanan delimsi bir hafýza kaybý
Korktum unutmaktan
Sonra utanýp unuttuðuma
Hayýflanmaktan

Sessiz þehirler bekliyor diye çok gemiyi baðlayýp limanýna
Ayýn yüzünü düþürdük beraber
Aksinde kördüðümlü kýrk girdap
Yadýnda kanayan ayrýlýðý gördük
Derken küllendi sözlerimiz söndürüldü itinayla...

Hadi bu sarýya kesmis bereketli topraklarda boðulan kadýný býrak yaðsýn kendi göðünden
Hadi bu göðsü köpürmüþ hýrçýn ýrmakta soluyan adamý býrak aðsýn derinden
Olabildiðince uzaða gitsin biri diðerinden
Kim bilir çatlayan hýrçýn bir mavide buluþurlar bir gün
Bil ki
Mavi bir güneþ doðar o gün
Olur mu deme
O gün benim doðumgünüm...



Sosyal Medyada Paylaşın: