içimden çıkma çocuk
dokuz yaþýnda büyümek zorunda kalmak ne zor þey be anne
karanlýklardan korkacaktým
daha bir sýký sarýlacaktým sana
ellerim ellerinde
ellerim daha çok küçük be anne
umursuzca bir top peþinde koþturmak vardý ya
kan ter içinde kalmak anne
kýzacaktýn belki
belki bir cam kýracaktým bir mahallede
çocuk daha diyeceklerdi
çocukça masum bir korku olacaktý gözlerimde
bayramlarým olacaktý daha
ceplerim þekerle dolacaktý
topacým
bilyelerim
dizlerimi kanatacaktým oyunlarda
sonunda kaybedecektim
çocukça yaþlar dökülecekti gözlerimden anne
dokuz yaþýnda büyümek zorunda kalmak ne zor þey be anne
yarýnlarý hiç düþünmeden
umursuzca yaþamak var ya bu günü
gözlerim bayram yerinde
atlý karýncalarla gezmek vardý ya hani
çocukluk aþkýma doyacaktým daha anne
babamýn elini öperken kazanacaktým en büyük harçlýðý
küçük bir bakkalýn yoluna düþecektim
rengarenk jelatinlerde
rengarenk jelatinli þekerlerde tükenecekti anne
hiç düþünmeden tüm servetim
bir dilim salçalý ekmekle geçerken öðünlerim
oyunlarýn tokluðunda kalacakken hep bedenim
bir sapan yerine anne
neden en aðýr iþler tutar küçük ellerim
neden anne
daha bayramlar olcaktý hani
Bayramlarým olacak, odam babam kokacakken
neden, neden anne
dokuz yaþýnda büyümek zorunda kalmak, ne zor þey be anne
samim eliot
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.