mavi bisiklet

en son dokuz yaþýnda ki halimle hatýrlýyorum
pala býyýklarý
elinde taþ tespihi olmadan da heybetliydi babam
daimi bir iþi yoktu
çalýþmak için uzaklara gidiþine anlam veremez
aðlardým arkasýndan
telden arabalar yapýp oynamak varken
uzaklara gitmek neden

o çok sevdiðim mavi bisikleti alamamýþ olsa da
her geliþinde bayram kokardý odam
hasret dolu gözleri saklardý yorgunluðunu bizden
esirgemezdi elbet bir avuç maviyi
olmayan sadece bisikletimdi

aðýrdý varlýðýnda, yokluðunda çekilmez oldu
kalamadýk
son vedanýn ardýndan veda ettik köyümüze
gelebilme ihtimalin yoktu
bayram da kokmadý bir daha odam

yýllar sonra uðradým þöyle bir
arkadaþýmýn bisikletiyle uzun bir yolculuk yaptýðým yol
sadece on adýmda bitti
komþularýmýz
okul yolum
bakkal hüsnü amca

deðiþmeyen tek þey
býrakýp giderken sýkýca kilitlediðim
duvarlarý çökmüþ kömürlükte
öylece duruyordu olmayan mavi bisikletim

kilitli hayallerimi
saklanmýþ çocukluðumu buldum
hüzün yerleþkesi köyümde
ama sen yoksun
ve mutluluða pedal atmýyor mavi bisikletim

s.eliot

Sosyal Medyada Paylaşın: