Sessizliðim çýðlýða bürünmüþ artýk susamýyorum, Yaþayan bir ölü iken yaþýyormuþ gibi yapamýyorum, Ah be ceylan gözlüm yokluðun öyle bir acýttý ki canýmý, Yüreðimde açtýðýn onca yaraya derman bulamýyorum,
Gündüzlerim zifiri karanlýk gözüm bir þey görmez oldu, Gecelerimde sen yoksun bir, bir renklerim soldu, Ah be sarý papatyam yaralý býraktýn sol yanýmý, Varlýðýnla, sevginle dolu zaman bile sensiz durdu.
Beni böyle bir baþýma çaresizce býrakýp gidemezsin, Yaþadýklarýmýzý hiç olmamýþ gibi bir anda silemezsin, Ah be bal dudaklým kýrdýn birden kolumu kanadýmý, Seni sonsuzluðun sen oluðunu bilecek kadar sevdiðimi bilmez misin ?..
Zafer Özcan-(26.06.2016)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.