Kalemin Pası

Uçurumun kenarýnda izliyorum
Gözümden düsenleri.
Son bi gülücük atýyorum
Baþýmý çevirip gördüðümde düþtü düþeceklere.
Oturdum kaldým basamýyorum
Yorgun dizlerimin üzerine.

Dur be hayat, hele bi soluklanayým
Bi çay molasý veriyorum yaþayacaklarýma
Bu sefer yuregimi daha koyu demliyorum.


Sosyal Medyada Paylaşın: