Yanlýzlýk; kara kýþtan kalma bir soðuk , Sessizlik; içimde bir yoksulluk Ve karanlýk; adamý kör eden cinsinden.
Yine kaçýþ var bedenden , Yine terkedilmiþ bir ev gibi ellerim! Sen hâlâ suçlu sanýrsýn beni, Ben aslýnda hiç gitmedim senden.
Biliyorum piþmanlýk kâr etmez defterinde, Biliyorum ki sen de karanlýksýn þimdilerde, Sal o serin saçlarýný, kül olmuþ gözlerime, Ben sonsuzluða razýyým ellerinde. . .
02.07.2016 02:12
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alaattin Demir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.