Suçmu seni sevmek hasret karanlýklarýnda duruyorum.. Umutla severken hüzün akýyor kurumuþ gözpýnarlarýmdan.. Çok gördüler bunu bize vuslat hançer yemiþcesine kanýyor.. Mutlu olmak istedim ama gerçeðin ayazýnda sýzlar düþlerim.. Uçsuz bucaksýz hayalere dalmak yaðmurda ýslanmak istiyorum.. Seni sevmek suçmu rüyalarým üþüyor ayazýndayým özlemenin.. Eðer bu suçsa her zaman iþlerim kor kýrmýzý karlar yaðsada gözlerime.. Nefessiz kalýrým bu þehirde bilirim bulutlanýrsa gökyüzü sevdan yaðar.. Ýþlemeden ben bu suçu yüreklerde sevmekte özgür yoprak gibi.. Seni hep seviyodum ve hala seviyorum gök mavisi güneþ gibi.. Eser diya o rüzgar kovuyorum düþlerimdeki vampir kýlýklý ecineyi.. Ve biz tutkularýmýza titreyen bedenimizi can sanýyorum.. Mutluluktan karbeyazlar doluyor gözlerime saf ve temiz.. Eserdiya o rüzgar þimdi ise dudaklarýnda damlalarla beklerim seni.. Kader iþte küskün penceremden þimdi mutluluk esiyor mýsra mýsra.. Ýsmail KARABELEN.08.06.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karabelen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.