Ruh iken beden oldum
Doðdum,
Aðladým güldüm
Yerlerde süründüm emekledim.
Düþe kalka yürüdüm
Büyüdüm
Koþtum, oynadým
Mýzýkcýlýk da yaptým
Bir vardým bir yoktum
Nereden geldim nereye gideceðim?
Düþündüm!
*
Bebekliðime döndüm!
Topraktan bedenime can verdi allahým
Güneþ gibi doðdum
Karanlýk gecelerin
Sabahý oldum
Tomurcuk açan çiçekler gibi
Baharý müjdeledim…
Bahar þenlikleri gibiydim…
*
Þenliklerde Çocukluðuma gittim…
Büyüdüm çocuk oldum
Yokluklar gördüm
Yamalý pantolon giydim
Þekerli suyun içine
Ekmek doðrayýp yedim
Umut oldum
Heyecan oldum
Mutluluk oldum
Huzur verdim huzur buldum
Herþey
O zamanlar çocukcaydý
Badem aðacý çiçekleri gibi
Yazý müjdeledim
Yaz þenlikleri gibiyim
*
Yaþamadým gençliðimi…
Biraz daha büyüdüm
Deli dolu çaðým
Asi ele avuca sýðmaz
Uslanmaz bir gençtim
Gün dönmek üzere
Ýkindi vakti gibiyim
Yaþým on yedi ya
Adam olmuþum
Bir eþ, iki çocuk sahibiyim
Gölgeler yer deðiþtirmiþ
Sanki hazan mevsiminde
Akýntýya kapýlmýþ yaprak gibiyim
*
Yoruldum yaþlandým…
Hayat çok yordu
Yaþ ermiþ kemale
Ramak kalmýþ mahþere
Akþam olunca
El açýp dua eder
Bakarým hilale
Soðuk kýþ gecelerinde
Lapa lapa kar yaðarken saçlarýma
Çekilirim köþeme
Kuzine sobanýn üzerinde
Fokurdarken çaydanlýk
Bir bardak çayý paylaþacak
Dost beklerim haneme
Yüreðimde ki kor dönse de küle
Küllerinden doðmak için bekleyen
Yaþayan ölü gibiyim…
*
Bekleyiþ…
Meðer hayat demek
Ölümü beklemekmiþ
Sýkýþtým dört duvar arasýna
Azrail ensemde
Dönüp baktým maziye
Geçen günler gelir mi geriye?
Keþkeler
Piþmanlýklar diz boyu
Son nefesim yaklaþýrken
Her canlý ölümü tadacaktýr
Kelimei þahadet getir dediler
Azraili de melek diye anlattýlar
Melekler de can alýr mý söyle?
El açtým Rabbime
Ele ayaða düþürmesin diye…
Mustafa KARAAHMETOÐLU
Ankara, 27.06.2016