USTA
Bozdurdum gönülde kalan çeyreði;
Sabýr ver birazcýk bakmadan usta…
Çekmekten yoruldum dünya kahrýný;
Yetiþtir ben benden býkmadan usta…
Dünyayý baþýma ters çevirdiler;
Tükenmiþ halimi onsuz gördüler;
Canýmý aldýlar, ya ne verdiler;
Kaldýr cenazemi kokmadan usta…
Bu ömrü ömrüme zul edeceðim;
Hasreti kapýmda kul edeceðim;
Aklýmdan çýkmazsa kül edeceðim;
Söndür ateþleri yakmadan usta…
Bitmedi içimde büyüyen hýrsým;
Kararsýn, güneþsiz büyüsün arþým;
Çalmasýn beklesin cenaze marþým;
Falýmda ölümüm çýkmadan usta…
Elimde güllerle varsam yeter mi;
Þu yürek bir sorun onsuz atar mý;
Haber ver misafir kabul eder mi;
Hatrýný, gönlünü yýkmadan usta…
Vuslat günü yakýndadýr, beklerim;
Hep onu arýyor gözbebeklerim;
Hayalini damla damla saklarým;
Düþünü düþüme takmadan usta…
Resmiyle ne vakit gelsem göz göze;
Hüzzamlý þarkýlar doluyor söze;
Anladým, anladým rahat yok bize;
Þu caným bedenden çýkmadan usta…
Ali ALTINLI – 27.06.2016
Saat: 10:31
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.