Yine Aynı
Mutluluðumun nirvanasýndayým ve söyleyebilirim yeri gelmiþken..
Ben sadece huzur istemiþtim ama ortaya karýþýk seni vermiþler..
Bakma bana, o dakika tamam dedim yeter ki gül.
Senden öncesi bi ters bi düz, senle baþlar ve senle biter günüm.
Anlýyorum senle karýþýyorum her an varsan tamam
Bu aþk üstüne basmaksa bak adýný yazýyorum yürüdüðüm asfaltlara..
30 haziraný en hassas yapan aldýðým en büyük hediyedir o.
Ne demeye saat on ikiyi geçmiyordu durduk durdu bu akþam zaman.
Belki bu aþk bana zarar ama katlanýrým, bana kýzma ürküp uzaklaþýrým.
Peki paranoya yaratýrsan bile diyemiyorum bana bükme dudaklarýný.
Zaman o ki bizi bir araya getiriyor bir bildiði var, can tamamdýr.
Ben seni nefret duygularýmý yitirdiðim andan kazandým.
Anlam kat bana. Baþkalarýyla karýþtýrýyordum,
Baþta baþkalarýyla kýrýþtýrýyordum
Ama yaþta kalýnca kuruntu tadýnda bu duygu tam anladým aþka varýnca.
Yine anlýyorum bi bakýþa yazcak kadar hatta kucaklaþmamak,
Tetikler atçak kadar. Yoldan çýkacam yada her yol sapcak sana.
Daralýyorum bir iyi bir kötü ben sana deðil insanlara kuduruyorum öfkeden.
Her gün seni karalýyorum iyi ol yeter.
Bitiyor mu deme yanýndayým, korkmak sana yakýþýyor mu?
Ben senken biz olduk, gelmek yada terketmek mi zor ki seni býraksam erkeklik mi kaldý?
Her yer ’süm’ yazdýðým her þiirde sen varsýn. Kötü gününde bile yer yer gül.
Ben tebessümüne savaþýrken ederim her dansý.
Kýlýna zarar beni çýkarýr zývanamdan.
Kimseye güven olmuyor bu zamanda.
Sana kýzamam ben yaný baþýmda çakýlý kal.
Onlardan sakýnýcam da bana sarýlacaksýn adý çýkacak aþk diye.
Bu harpte kim bilir kaç gövdeyiz ama bu hikayede sadece ikimiz baþroldeyiz.
Beni býrakýp gideli sen sözde yerini kaç kadýn aldý
Aksine ben hep bizi yazdým onlar beni baþkasý sandý
Gidiþinden ziyade hiç gelmemiþ olsaydýn aþka susardým
Gittin, bi kalem bi de seni beyaz kaðýtlara yazmasý kaldý
Yazdýkça seni insanlarýn aþklarý doðdu
Onlar mutlu yanýmda yoksun diye gözyaþlarým akþamý boðdu
Ah be annem oldu mu böyle söz de büyüyüp adam olucaktým
Gece gündüz bi güzelin yoluna þarkýlar döküp yaþlanýr oðlun
O güzel gelmez gel desemde hayatým yazarak geçer gider
Ve son bi buse konar yanaðýna acýyý katlamayý seçer giden
Koklayamadan ölmek seni düþündükçe tüm neþem biter
Sevgilim; olmadýðýn bi hayatýn içinde ecel mi dert
Deðil hiç olmadý hiç dolmadý yerin ben hep senin oldum
Olmayýþýn burktu yüreðimi sanki biri menekþemi yoldu
Seni yazmak zor deðil ama ’gitme’ demek beni yordu
Bakma onca þarkýya sen ben hep yalnýzlýða sesleniyordum
Samet Gönüllü( Sokrat St)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.