Hadi vaktimiz kýsa Bir buðunun kristalleri gibi Eriyip gidiyorsun parmaklarýmýn ucunda Ilýk bir yalnýzlýða bürünüyorum sýzýnca öðlen kuytusunda kuþlar Sýcak cam önlerine Meydansýz günyüzlerinde Sahil kasabasý mý yokluðun baþýmý kollarýma koyup Oturuyorum dizlerim boþluða adým atýp sendeleyen bedenimi taþýyor Hadi þimdi kalk diyen hafif rüzgarýn Bunalýmý iliklerimde kum yaðmuru Hadi kalk komutunu Bedenýmle durduruyorum Ama sen öyle bir yerde Gidiþini buldum onu aldým ve yeniledim Tekrar avuçlarýmda iþte Ve karýþýyor toprak kendi özleminle Þimdi diyorum kaç milyon yerde Birleþiyor ve titriyor Al bütün zerrelerini esirgeme
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail.alan2 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.