Ege’de bir kýþ vakti kýydýlar yiðidimize. Eylül gibi Þubat da yaktý canýmýzý yine. Soðuk koridorlara düþtü bedeni, yardým etmedi kimse Ölen bizim çocuklar olunca kör olur devleti de polisi de!
Hainler kol gezerken fakültede sinsice Geçit veremezdi Fýrat, onlara bile bile! Dik durdu, baþ verdi ama baþ eðmedi kaný bozuk kahpelere Bir Þubat soðuðunda, gitti Fýrat cennete.
Hiç yýlmadý Fýrat soy adý gibi, Davasý için hep mücadele etti. Tereddüt etmedi bir an bile asla! O da katýldý aðabeyleri gibi Þehitler Kervaný’na..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melis Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.