Gözlerim bakarken sana. Afrodit’tin,Hürrem’din bana. Meðer hayat yalanmýþ......! Çýkarmalýyým o gözleri Bir daha aldanýp bakmasýn.....! Bir daha görüp sevmesin diye.
Kalbim sevdiyse seni. O kalbi söküp atmalýyým. Taaaaa....! uzaklara. Gönlümün derinliðine; Koþar adým gelsen de. Bir daha ulaþamayasýn diye.
Kulaklarým duyduysa seni.....! öyle uzakta durmalýyým, Davet etmeliyim,rüzgar uðultusunu, Ve bulutlarýn gürültüsünü. Engellemeliyim ses titreþimlerini, Kulaklarým....... ! Bir daha o sesi duymasýn diye.
Ruhum evet dediyse eðer. Sorgulamalýyým o evetleri. Sevip-sevmediðini öðrenmeliyim. Hicran ve çile içinde....! Çaðýrmalýyým Azrail’i . Kapanmalýyým dizlerine. Götürsün beni..... ! Uzaklarda sensiz bir yere.. SEN ÝSE ; SENDE KAL,KENDÝ KENDÝNLE......!
Kurban Sarcan 3 Mayýs 2014 Sosyal Medyada Paylaşın:
kurban sarcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.