Karanlýklar düþmüþtü patikalara daha gecenin ilk saatlerinde…
Bir tütün içimi kadar yakýndý, sabahýn alaca karanlýðý…
Çünkü, nevruz çiçeði, kokmaya yüz tutmuþtu rüzgarlar…
Yýldýzlar kaymadaydý zirvelerde Ay ýþýksýzdý gülen gözlerde…
Sevda dolu yumruklarý kavgaya hazýrken, Vedasýz gittiler Islak topraðýn baðrýna…
yüreðimde baðdaþ kurdu üþümüþlüklerinden kalan tüm acýlar çirkin pusularýn dokunduðu pust geceler artýk tütünsüz ve þiir`sizdi. ve ben þiirlerde rastlýyordum ölümün kalleþliðine… Ayaz bir gece rüzgarý ile Sol yanýmýn sevdalarý, acý bir Devrim marþýný söyleyerek gülüþtüler ölüme.... Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Alkış Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.