Avuçlarýmýn içi kan dolu
Gözlerimden bir nehir misali aktý hepsi
Yine o kanla yýkadým yüzümü
Aðladýkça anladým seni gömdüðümü. . .
Ýçim hiç soðumayacak bu gidiþle
Kan aðlattýn beni
be vefasýz ciðerlerim söküldü
Hani sevecektin bir ömür boyu
Hani sen saçlarýma bahar
Gözlerime güneþ olacaktýn
Hani okyanus dibindeki inci taneleri kadar deðerliydim
Kimselerin görmemesi gereken
En deðerli hazinendim.
Kan damlýyor gözlerimden
Öleceðimi zannettim bir ara hasretinden
Her yer de sen vardýn
Rüzgarla gelirdi kokun ciðerlerim sen dolardý sanki
Sensiz nefes alamam sanýrdým
Seni bana getiren rüzgara nasýl sarýlýrdým bir bilsen
AHHH bir bilsen....
Yokluðunun bilmem kaçýncý günü artýk
Belki ay oldu yýl oldu bilmiyorum....
Bu karanlýðý sevmiyorum
Sana geldiðim zamanlarda gece gibi kararýyor içim dýþým
Ellerim adýnýn her harfini dolaþýyor tek tek
Ýçime uçuþuyorsun
Ýçime doluþuyorsun
Bütün varlýðýnla ruhuma iþliyorsun...
Gözlerimden kan damlýyor yine avuçlarýma
Onlar senin için
Nasýl düþürürüm topraða?
Nasýl gömerim onlarý da senin yanýna?....
==Sevdiðine doymadan ölmüþ garip bir aþýk==
Sen öldün de ben yaþýyor muyum sanki?.......
Ölüm þerbetini çok erken içtin.
Her geldiðimde diyorum ki gitmeyeceðim.
Þuracýkta kalývereyim,kývrýlýp yatývereyim.
Olmuyor be vefasýz olmuyor.
Burasý karanlýk burasý soðuk.
Adýn yazýlý mezarýn beni sarmýyor.
Beni almýyor........
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.