HASBİHAL_5

(Mülteci ile)
Adam Sordu ?

Gündüz Güneþ’in nemini buðulu gözle süzerken,
Gözler mahzun, yürek temiz, bir çocuk gördüm gezerken,
Neredensin diye sormadým belli halinden mülteci.
Dedim bize bir dürüm yap, acýlý olsun köfteci.
Aldýk ayranla köfteyi, geçtik oturduk baþ baþa,
Ýman oldu mu yürekler kilitlenirmiþ taþ taþa.
Aynen bizde öyle olduk, iman dolu yüreklerle,
Medeniyetin þevkine çek sandalý küreklerle.
"Bak evlat dinlerim seni anlatmak istersen" dedim.
O anlatýrken vallahi kendi týrnaðýmý yedim!

Çocuk Anlattý...

Tarumar oldu baðýmýz, ne gül kaldý ne tomurcuk,
Ne kaldý ki hangisini anlatsýn sana bu çocuk ?
Ýlk bombalar düþtüðünde beþ yaþýndaydým ben henüz,
Sorsan sana ne anlatýr? Buruþmuþ aðlayan bir yüz.
Kalbin zarý yýrtýlýnca Korkuyla dolan göz aðlar.
Týkasam kulaklarýmý karanlýk gözümü baðlar.
Yurttan sürüldüm fark etmez sürülsek bile fizana,
Kaç yaprak düþer bir bilsen her sonbaharda hazana.
Kartopu gibi dürüldük, yuvarlanýp düþtük damdan,
Oynayan arkadaþýmýn biri Halep biri Þam’dan.
Yorganýmýz ipek, rüzgâr tüy, yastýðýmýzsa taþtan,
Minarede ezan susar gövdeler kopunca baþtan.
Utansýn Müslümanlarý haçlýlara güldürenler,
Allahüekber diyorlar bir birini öldürenler!
Geceleri kalkar, yürür, bu gördüðün mülteciler.
Kaderin çözemediði bir kördüðüm mülteciler.
Öksürme! Öksürüðünden bak ödü patlayabilir,
Gökten bomba düþtü sanýr üstüne atlayabilir.
------------- ---------------------

Adam Cevap verdi.

Sen bu yaþta bombalarýn altýnda seyre durdun da,
El saltanat sürerken sen yetim kaldýn öz yurdunda.
Sofrayý kurdular sana, çorbaya ölümü bandýn,
Sen bombalar atýlýrken çiçekler düþtü mü sandýn?
Adam susar; yüreðine acýlý bir ok saplanmýþ,
Akrep kuyruðundan zehir sol tarafýna toplanmýþ.
Öðlen Güneþ mýzrap gibi dikilince üstümüze,
Dua dua su istedik Yaradan’dan testimize.
Benim günahým suçum mu diyor yüreði enginden,
Bakacak yüzüm kalmadý utandým kendi kendimden.
Gördüðümüz bu insanlýk bu cemiyet artýk beþer,
Bakamazsýn yýldýzlara bombalar hep gece düþer.
Ölsem bir damla düþürmem hilkatimin yapraðýndan.
Beþer hâlâ habersiz mi? Kovulduðu topraðýndan.
Artýk derin uykusundan, Müslüman uyanmalýdýr.
Nida ile yer ve gökler, tekbirle boyanmalýdýr...


HARUN YILDIRIM

---------- ---------------- ---------’
Bir baksana: Gökler uyanýk, yer uyanýktýr;
Dünyâ uyanýkken uyumak maskaralýktýr...

MEHMET AKÝF ERSOY


Harun Yýldýrým
Sosyal Medyada Paylaşın: