MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Son İstasyon
MUSTAFA KARAAHMETOĞLU

Son İstasyon



Sen ve ben
Biz olmayý beklerken gece oluyor aniden
…Ve kaçýnýlmaz son
Zifiri karanlýk!
Efkarlý dilim lal olmuþ hüzün yüklü
…Ve ben geceler boyu aðlayýp susacaðým
Meðer aþk susmakmýþ geç anladým
Elbette günü gelecek bir gün o kahrolasý günün
Ben yine susacaðým…
*
Susmak!
O kadar kolay olmuyor
Seni çaðýrýyor yüreðimde ki ses
Sabrý kalmamýþ
Sinirler laçka
Durmuyorum, duramýyorum
Aç kurtlar gibi parçalýyorum seni
Kan damlýyor gözlerimden
Kan akýyor damarlarýmdan
Yüreðim kanýyor
Kanýyor her bir yaným
Ya sen susacaksýn! Ya da ben!
*
Akþamýn kör karanlýðý bile fazla gelirken
Gece olmasýn bu gün
Kalsýn öylece flu, böyle alaca karanlýk
Sadece uyumak istiyorum sonsuzluða dek
Uykusuzluk sürüyorum gözlerime
Birden bire sen oluyorsun uykusuzluklarýmýn tek nedeni…
*
Sanki gözlerim tavþan uykusunda
Açýyorum
Tavana bakýyorum
Yalnýzlýða kapýlýyor düþlerim
Darmadaðýn düþüncelerim
Anlamýyorum anlamsýzlýðýmý
Sen de eþ deðer olurken benimle
Gidiþini, karanlýkta kayboluþunu seyrediyorum
Hatýralarýmdan anýlarýmýn arasýndan yok oluyorsun…
*
Tozlanmýþ yüreðimden
Duygularýmý temizliyorum harf be harf
Bir kelime dahi kalmasýn geriye
Sol yaným acýyor
Ýçim yanýyor derinden
Þen þakrak attýðýn kahkahalar çýnlýyor kulaklarýmda
Ýçim sýzlýyor, içim burkuluyor…
*
Hani “Sen gidersen yýkýlýr bu þehir” demiþtim
Geride bir virane býraktýn
Sensizliðe alýþtýrýrken kendimi ve seninle sensiz geçen günlerimi
Gecenin bu vaktinde sen baþka bir tendesin
Ben hayalerinle baþ baþa
Ne gerek vardý ki sana, geldin düþlerime bu saatte?
Düþüncesine bile tahammülü yok yüreðimin…
*
Aklýma gelince kahrolasý “o an”
Soðuk rüzgarlar esiyor penceremden bana doðru
Ne çok zaman geçmiþ sana dokunmayalý
Mevsimler hep hazan olmuþ nice yapraklar düþmüþ takvimlerden birer birer
Ve ben hiç alýþamamýþým sensizliðe
*

“Sen gidersen yýkýlýr bu þehir” demiþtim ya
Alýþamadým gidiþene
Gururumdan “Gidene kal” diyemeyiþlerime
Yok yere susuþlarýma alýþamadým
…Ve
Keþkelerim
Piþmanlýklarým oldu diz boyu
Sensiz bir hayat kurmuþum öylesine
Alýþmaya çalýþmýþým
Kendimi kandýrmýþým aslýnda sadece
Ama bir yerde seninle sensiz yaþamaya da alýþtým
Çünkü
Yoldaþ olmuþ yorgunluðuma yalnýzlýðým
Kim bilir? Baþka aþklar mý oyalamýþ kalbimi
Bilemezsin ne kadar çok özlediðimi
Sahi sen de özler misin?
*
Vurur mu yaðmur damlasý gibi hasret damlalarý yüreðine?
Anar mýsýn þarkýmýzý duyduðunda adýmý?
Aklýna gelir mi delice seviþtiðimiz?
Y a her þeyden çok sevildiðin?
Topraðýn yaðmuru özlediði gibi özlendiðin?
Öyle ya!
Köprünün altýndan çok sular aktý
Son tren de gardan kalkalý epey zaman oldu
Önemi yok artýk senin için hiç bir þeyin!
Çok geç belki de!
Hem de çok geç!

Mustafa KARAAHMETOÐLU
Ankara, 21.06.2016


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.