Serbes’in Behzat’ý, Kafka’nýn Paul’u gibi bezmiþtik. Þiirlerimiz boktan hayatlarýmýz gibi kafiyesiz, Biz ise; Üç beþ devrilmiþ þiþe, Üç beþ kýrýk hayal, Üç beþ vasat þiirden ibarettik. Ve de kendi kurduðumuz ütopik Dünya da bile mülteciydik. Bildiklerimiz zararlý ve tehlikeli, Bilmediklerimiz ise acýtýyordu. Bilmediklerimizi acýtýyorduk. Acýttýklarýmýz kaldý hep vicdanýmýzda yük, Affetsende, boynumuz bükük...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Özcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.