Eridi beynimde buzullar
Çaylar, dereler, nehirler taþtý
Göller iç denizlerime karýþtý;
Þimdi þiirin derin sularýndayým...
Yerleþik düzen mi vardý eskiden
Ýnsan deðil miydi sürünen yerde
Ne bulursa onu yiyen
Ne oldu da ne oldu; kaos mu yeniden?!
Ben kuþlara hayraným
Yüklenip gagasýna zeytin dalýný
Tufanda kanatlarýný çýrparak
Nuh’un gemisine getiren...
Savaþ deðil, barýþ dedim adýna
Eninde sonunda yine kuþlar
Ebabiller, güvercinler akýn akýn
Önce kuþlar yetiþecek imdadýna!..
Ebabiller taþ yaðdýrýrken gökten
Güvercinlerin gagasýnda zeytin dalý
Aslý olmadan duman tütmez Kerem
Deðiþecek ’Yeni Dünya Düzeni’ kökten!..
Daðda taþta kuþlar ne yiyorsa
Bundan sonra Ademoðullarý ondan yesin
Gitmesin daha ileri
’Yurtta barýþ, dünyada barýþ’ desin!..
Þaban AKTAÞ
17.06.2016- 07.20