Bilmeyiz Hâkikâti..

Çizim: TUÐBA DOÐAN
Teþekkürler..

Paslanmýþ düþünce ufuklarýmýz, kararmýþ kalplerimiz.
Uzaðýz hâkikatten, karanlýða hapsolmuþ bedenlerimiz.

Þükürden kaçamak, sadece aþka örselenmiþ bir hayattayýz.
Bilmeyiz Hâkk’ý, hâkikati, þeytanýn sýrdaþý olmuþ bir dünyadayýz.

En son giyeceðimiz þey kefen deðilmiþ gibi yaþarýz.
Ölüme kapýmýz kapalý gibi her mukahati yaparýz.

Kabire girmeyecek gibi, dört dörtlük hayat isteriz.
Günahlarýn çemberinden, Yaradan’dan yardým dileriz.

Hata ederiz, tevbeye koþup af dileriz.
Kün geçmez ayný hataya bir daha düþeriz.

Bir Yusuf gibi atýlýrýz kuyuya ama Yusuf deðiliz.
Züleyha’nýn aþký kadar yakarýz içimizi ama Züleyha gibi deðiliz.

Haramlarýn dibinden sevdiðimizin elini tutarýz.
Utanmadan, O’nu Rabbi’mize sýðýnýp kendimize isteriz.

"Ben Seni Allah Ýçin Seviyorum" deyip en büyük günahý iþleriz.
Biz böyle uykudayýz, gönül eþi kapýdan gidince uyanýrýz.

Uyuþturucu, alkol, sigara ile güya dertlerimizi sileriz.
Kardeþ diye övündüðümüz günahkar kullarda huzur ararýz.

Kapýlýrýz dünyevi aþka oysa ki var iken Âþk-ý Hâkikat.
Ýnsanlara güveniriz, bilmeyiz tek güvenilecek Zülcelâl-i Hâk..

Sosyal Medyada Paylaşın: