Ey gönlümü sevilmeye y/andýran yar ömrümün en demli anýdýr seni tanýdýðým o vakit ölmüþ bir atý þaha kaldýrmaktan ne farký kaldý ki þimdi kopmaya yüz tutmuþ yaprak olup dalýnda soluklanmanýn mutlak sonumdan ne farký kaldý
bu ýslak sokaklarýn dil baðýný çözdüðümden beri hep bir yaðmuru emziriyor gözlerim feri sönmüþ ruhumun perdelerini ilk bahara aralayýnca ne zaman dönüp de sende kaybolsam isimsiz bir çiçek olup açtým yine göðsünün sol kýyýsýnda
çarpýp çýktým kalbimin tüm kapýlarýný yine düþtüm senden içeri yaralý bir kuþ gibi senin en sevdiðin renge boyadým gözlerinin en derinine gömdüðüm yorgun gözlerimi
kaç kere parçaladým ben bu çaresizliðimi can kýrýklarý üstünde kendimi kaç kere kestim kaç kez kaçtým kendimden hayallerimden yüz bulup mülteci bir rüzgar olup kaç kez estim þehrine
sözlerin çaresizliðimi üstüme örttüðünde kaç ayetin baðrýndan çaldým umulmaktan yoksun umutlarýmý mevsimlerden soyundum þimdi denizlerin koynunda sahipsiz bir balýðým soyundum özümden sen oldum acýmdan daha kalabalýðým
þimdi yenilirken kendime paslý kalbimi kýrýp hüküm veriyor gerçeklerim bir bir korkmuyorum vereceðin acýdan yokluðundan korktuðum kadar
söz verdim en yasak ihtimalin yüzü suyu hürmetine Yusuf’ u Yusuf eden kuyu hürmetine
seni içimden seveceðim
içimden seveceðim ....
Gülþah Gayret /TEKÝRDAÐ
_
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.