ÜçYüZ HeCe
...
Ey Aþk
yüksekleri sevdim hep
uçurum kenarlarýný, kale duvarlarýný, aðaç tepelerini, köprü baþlarýný
birde kimse eriþemesin diye
üç kere kaderime d’okunan
en yükseðe koyduðum
öpmeye bile kýyamadýðým
babam yüreðini
Ahhhh Aþk
yüksekleri çok sevdim hep
senle aramdaki mesafeler siliniyordu sanki
kelebek bedenimle haykýrýyordum
delice "seni ne çok sevdiðimi"
yükseklerdeydi çocukluðumun en bahtiyar uçurtmalarý
yükseklerde bir yerdeydin sen Aþk
ve yükseklerde bir yerden
arþipel bir gülümseme gönderiyordu babam
iþte o an
yüreðime takýlan kocaman gözyaþý
üç kez sevinçten takla atýyordu
pastamýzý bölüþtüðümüz alaca güvercinle
Yüksekler benimdi hep
saçlarým olabildiðince özgürdü orada
kýrlangýçlarla bile üç kez konuþtum Aþk
seni anlattýlar bana
seni
yaþadýðýn yeri
o parký
o tren istasyonunu
o otobüs duraðýný
yürüdüðün kaldýrým taþlarýný
Ellerini, gözlerini, yüreðini , ruhunu
bana adadýðýný söylediler usulca
sonra yetimliðinden ve öksüzlüðünden bahsettiler
üç kez semaha durup
üç kez onu çok sev dediler
çok sev
Hadi Aþk
tut ellerimin senli gülüþlerinden
býrak gözlerini gözlerimin melodisine
sadece sadâkatin ninnisini dinle...
Nagihan ERGÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.