Yüzümdeki çýðlýðýn dili olsa
boþaltýlýp yakýlýr bu köyler bu kentler
bu kansýz bekaret zinciri birbiri ardýna yýrtýlýr
Sokak baþýna üç tel saç býraktým
dün sarardý bugün aðardý
aðrýma gitti
gözyaþýmý kurutup saklýyordum
elimde bir tutam tuz birikti
Uzattým dilimi yaladým yalayabildiðim kadar...
Yaþýyorum öylesine
Böyle olmaz
beni müsait yerde býrak
Burkuldu burkulabildiði kadar içim
Beni gün içinde sev
dün içimde kaldý
Hýçkýran çocuklar boyu yürüdüm
Meryem oðlu Ýsa çarmýhta
ve Ýbrahim henüz koyulmuþ mancýnýða
Ger gerebildiðin kadar bu ipi
Vur vurabildiðin kadar çiviye...
Bu et ez ezebildiðin kadar yine et
Bu kan iç içebildiðin kadar yine kan
bu ölüm oruç bozmaz
bu küfrü iftara sakla
ye yiyebildiðin kadar
Bu sofra bugün kurulmadý yarýn kaldýrýlmaz...
Hüzünlü bakireler yolu kapatmýþ
sýzýnýn hakkýný vererek seviþiyor gözlerin
yarýn yokmuþ gibi yapabilmeli bazen
Dokunmadan da çýrçýplak kalabilir insan
yüreðimde büyüttüðüm bu tufan
ha koptu ha kopacak
taþ duvar örüyor Osman
gün sayýyor
Bu duvar yýkýldý altýnda bir yetim kaldý
Hýzýr yetiþene öksüzlüðüne aðladý...
Yüzümdeki çýðlýðýn dili olsa
Elim parçalana kadar yumruklardým ben bu aynayý.
Ýçimde gri gemiler
bende bir deniz hasreti günlerdir konuþuluyor
Titanik
sallana sallana
batýyor
Anjelik ölemeyecek kadar güzel
güzel olamayacak kadar ölü...
Bak bu ip ger gerebildiðin kadar Kabil dölü
Sarhoþ pezevenk iniltileri eþliðinde
vur vurabildiðin kadar çiviye...
Çiðerlerim su topluyor
çiðeri beþ para etmez gevezelikler gölgesinde çürüyorum.
Hýçkýran çocuklar boyu yürüdüm
hýç/ kýrýktan ölmez kimse
Bir avuç umut deðilmiydi zaten þiir...
Birazdan çay koyar
tütün sararým
aklýma geldikçe bazý içer sýzarým
Bu benim sýratým
Kýldan ince kýlýçtan keskin
Sýrrýna vardým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.