Kalbur benim, elek benim
Þeytan benim, melek benim
Gök, yüzümde; felek benim
Mansur’um, ’’En-el Hak’’ benim!
Parçasý bir, bütünü bir
Cüzü ile yekünü bir
Dumaný bir, tütünü bir
Daðlar benim, yalak benim!..
En iyisi, en kötüsü
Ýçdürtüsü, dýþdürtüsü
Sürtüðün en pürtüklüsü
En akil yol yolak benim!..
Yanlýþý biz neyleyelim
Gel doðruyu söyleyelim
Akýl, mantýk, akl-ý selim
Hem salak hem solak benim!..
Söz dilde ince ustura
Hem güldüre hem küstüre
Yanlýþý kökten kestire
Güzel huy tüy ahlâk benim!..
Akýla bir mizan gerek
Hakça yazýp bozan gerek
Aþkla yanan ozan gerek
Gözüm yalap yalap benim!..
Aþk inim inim inletti
Bülbül dilini dinletti
Aktý gözüm serinletti
Çölde yaðmur serap benim
Duman bürünü bürünü
Uçtum sürünü sürünü
Her þey bir akýl ürünü
Binbir türlü dolap benim!..
Eðri, doðru, sinüsüyle
Kümülüsü, sirüsüyle
Koyun kuzu sürüsüyle
Celep benim, Calap benim!..
Elmanýn iki yarýsý
Baþýmýzdadýr darýsý
Iþýðý altýn sarýsý
Gökte dönmedolap benim!..
Güle bakýp küldür diyen
Küle bakýp güldür diyen
Yaðmur þimþek gümbürdeyen
Ateþle su, toprak benim!..
Çýktýk baþtan geldik sona
Soldan bakýp döndük O’na
Sol yanýndan yana yana
Gel g/özüme bir bak benim!..
Gel kemale er, rüþtü gör
Kor alevde Zerdüþt’ü gör
Göze gönle nur düþtü gör
’’Kâmil-i Mutlak’’ bedenim
Þaban AKTAÞ
13.06.2016-11.00